Levensles van een jonge wijsgeer: het licht aan in donkere hoeken — voor meer rust en vertrouwen

Angst in het donker herken je niet alleen ’s nachts, maar ook in de stille hoeken van je leven waar je liever niet naar kijkt. Door daar bewust het licht ‘aan te doen’ – voelen wat er in je lichaam gebeurt, eerlijk blijven en niet meteen weglopen – verliest het donker stap voor stap zijn greep. Zo wordt loslaten geen strijd tegen angst, maar een zachte beweging naar meer aanwezigheid, rust en vertrouwen.

Drie vragen om even bij stil te staan

• Waar in je lichaam merk je als eerste dat er ‘donkerte’ opkomt in jou? → Let op signalen als een hogere ademhaling, druk op je borst, spanning in je buik of keel zodra iets je raakt.
• Welke gedachte houdt het licht bij jou het vaakst uit? → Vaak zijn het zinnen als “stel je niet aan”, “dit mag ik niet voelen” of “straks gaat het mis” die aangeven waar je jezelf nog klein houdt.
• Wat is vandaag één plek waar jij bewust het licht een beetje verder open zou kunnen draaien? → Kies een kleine, concrete situatie – een gesprek, een gedachte, een moment van stilte – waarin je niet wegloopt, maar heel even blijft bij wat je voelt.

Levenslessen van een kleine wijsgeer: het licht aan in donkere hoeken

Soms komt een levensles niet van een groot leraar, maar van een kind met een eenvoudige vraag. Een klein neefje, een donkere kamer en één verzoek: "Mag het licht aanblijven? Ik ben bang in het donker." In die paar woorden zit alles wat we vaak zelf vermijden: angst, kwetsbaarheid – en de vraag of we het licht wíllen aanzetten op wat pijn doet in ons.

💡 Wat zijn de ‘donkere hoeken’ in jouw eigen leven – plekken waar je liever niet naar kijkt, maar die vanbinnen wel blijven fluisteren?

De angst voor het donker – wat je liever niet voelt

Mijn neefje ligt in bed. De kamer is half verlicht, de dag is voorbij. Net wanneer ik de lamp wil uitdoen, klinkt het zacht: "Mag het licht aanblijven? Ik ben bang in het donker." Geen theorie, geen uitleg. Alleen een eerlijk gevoel dat gezien wil worden.

Van buiten lijkt het simpel: een kind dat bang is in het donker. Maar vanbinnen herken je het misschien. Die momenten waarop ook jij het liefst het licht uitdoet in jezelf. Niet meer voelen. Niet meer denken aan dat ene gesprek, die teleurstelling, dat stille verdriet.

We sluiten onze eigen ‘donkere’ stukken vaak op in de kamers van ons innerlijk huis. Twijfels, schaamte, angst om afgewezen te worden, herinneringen die nog prikken. Zolang de deur dicht blijft, lijkt het veilig. Je ademt net iets hoger, je schouders spannen iets aan, maar je gaat door.

💡 In welke hoek van je leven druk jij het licht weg, terwijl je diep vanbinnen weet dat er iets op je wacht?

Waarom angst groeit in het donker – en zoveel spanning in je leven brengt

Angst groeit in het donker omdat ze onzichtbaar blijft. Wat je niet durft te voelen, blijft onbegrensd. In de schaduw krijgt alles de ruimte om groter te lijken dan het is – simpelweg omdat je het geen naam, geen vorm en geen aandacht geeft.

Je hoofd vult de gaten op: met beelden, scenario’s, controle. Je denkt vooruit en terug, je herhaalt oude zinnen: "Dit lukt mij toch niet", "Ik moet me niet aanstellen", "Straks gaat het weer mis." Ondertussen reageert je lichaam: een strakkere ademhaling, spanning in je buik, een keel die wat dichttrekt zodra iets dichtbij komt.

Donkerte groeit vooral in wat je niet durft te voelen – zolang je wegkijkt, kan de angst blijven groeien.

Voorbeeld: Iemand die bang is om afgewezen te worden, vermijdt diepgaande relaties. Niet omdat de afwijzing voortdurend gebeurt, maar omdat de onzichtbare angst regeert. Zolang het gevoel in het donker blijft, lijkt het veiliger om afstand te houden. Pas wanneer die persoon durft te voelen wat er écht onder zit – het verlangen naar verbinding, het verdriet van eerdere ervaringen – ontstaat er ruimte voor heling en beweging.

Zolang je je angst in het donker houdt, houd je vooral vast aan controle – het licht aandoen is de eerste beweging van loslaten.

💡 Welke angst in jou wordt groter door er juist omheen te lopen, in plaats van er even bij stil te staan?

Het licht aandoen – aanwezig blijven bij wat je bang maakt

De vraag van mijn neefje – "mag het licht aanblijven?" – is meer dan een kinderlijk verzoek. Het is een zachte uitnodiging aan ons allemaal: durf jij het licht aan te doen bij wat je bang maakt?

Het licht aandoen betekent niet dat de angst meteen weg is. Het betekent dat je bereid bent te blijven. Te kijken. Te voelen wat er in je lijf gebeurt wanneer je in plaats van weg te lopen, even blijft staan. Hoe voelt je adem? Wat gebeurt er in je buik, je borst, je kaken?

Het licht aandoen betekent niet dat je angst weg is, maar dat jij niet meer weggaat bij jezelf.

Licht staat voor bewustzijn. Voor eerlijkheid. Voor de keuze om je eigen waarheid niet langer in het donker te zetten. En wat zichtbaar wordt, kan verzachten. Kan langzaam losgelaten worden. Kan verschuiven van verlamming naar inzicht, van spanning naar iets meer ruimte.

Merk je dat je bij het licht aandoen vooral voelt wat er in je lijf gebeurt – adem, buik, borst – maar nog niet goed weet wat die signalen je willen vertellen? Dan kan het helpen om je lichaam als kompas te zien in plaats van als tegenstander. Wil je ontdekken hoe je de lichamelijke signalen van angst herkent en stap voor stap spanning loslaat, lees dan verder in Wat je lichaam zegt over angst: herken de signalen, laat spanning los en bouw veerkracht.

💡 Wat zou er veranderen als jij niet meer meteen de deur dichttrekt bij angst, maar eerst het licht aandoet en gewoon blijft zitten?

De les van kinderen – nabijheid en veiligheid boven technieken

Kinderen vragen niet: "Wat is de juiste methode om mijn angst te reguleren?" Ze zeggen: "Wil je even bij me blijven?" of "Doe het licht aan." Ze kiezen instinctief voor nabijheid en zichtbaarheid. Voor samen, voor licht, voor voelen dat ze niet alleen zijn.

Daar zit een stille wijsheid in. Wij zoeken vaak naar technieken, stappenplannen, manieren om minder te voelen. Maar wat ons het meest helpt, lijkt verrassend veel op die kinderlijke eenvoud: iemand naast je, een lamp die aan mag blijven, de eerlijkheid om te zeggen: "Ik ben bang".

Voor onszelf betekent dat: niet meteen oplossen, maar eerst aanwezig zijn. Niet je angst analyseren alsof het een probleem is, maar erkennen dat er een deel in jou is dat nu licht en nabijheid nodig heeft.

💡 Wanneer vroeg jij voor het laatst om nabijheid, in plaats van in je eentje in het donker te blijven worstelen?

Loslaten is ook het licht aandoen – meer rust toelaten bij jezelf

Loslaten betekent niet dat je angsten nooit meer opduiken. Het betekent dat je er anders mee omgaat. In plaats van ze weg te duwen, nodig je ze uit in het licht. Je zegt innerlijk: "Je mag er zijn, ik kijk naar je." Alleen al die houding verandert de spanning in je lijf.

Voorbeeld: Een man die jarenlang vastzat in de angst om te falen, ging elke avond achter zijn bureau zitten. Hij zette een kleine lamp aan, opende een notitieboek en schreef op wat hem bezighield. Niet om het snel op te lossen, maar om het licht aan te doen bij zijn eigen gedachten. Door zijn angsten niet langer in zijn hoofd rond te laten draaien, maar ze op papier te zetten, merkte hij hoe zijn adem zakte en zijn schouders ontspanden.

Loslaten is niet: "Dit mag nooit meer terugkomen." Loslaten is: "Ik hoef niet meer tegen deze angst te vechten." Je houdt op met duwen en trekken. Je laat het gevoel bestaan in het licht, totdat het vanzelf verschuift.

💡 Welke gedachte of herinnering houd jij nu nog in het donker, die misschien zachter wordt zodra jij er met licht en mildheid naar kijkt?

Kleine stapjes naar meer licht – zacht bewegen richting rust

Je hoeft je leven niet om te gooien om meer licht toe te laten. Vaak begint het met kleine, stille keuzes die bijna niemand ziet – behalve jij.

Voorbeeld: Je ligt ’s avonds op de bank en zet automatisch nog een aflevering aan, niet omdat je zo graag wilt kijken, maar omdat stilte te dichtbij voelt. Of je blijft eindeloos scrollen op je telefoon om dat ene gevoel niet te hoeven voelen. Pas als je even stopt en merkt wat er in je lijf gebeurt, gaat er als het ware een klein lampje aan.

• Eén moment op de dag waarop je bewust voelt hoe je adem gaat.
• Eén gesprek waarin je eerlijk zegt dat je iets spannend vindt.
• Eén gedachte die je niet wegduwt, maar opschrijft zodat je haar kunt aankijken.

Het zijn die kleine bewegingen waarin je van vasthouden naar loslaten beweegt. Van in jezelf gekeerd blijven naar een beetje meer aanwezigheid. Elke keer dat je kiest voor licht, wordt het donker een fractie minder dreigend.

Merk je dat licht aandoen soms ook betekent dat je iets nieuws moet durven – weg van pure zekerheid, richting ervaring en herinnering? Als je wilt voelen wat er gebeurt als je niet alleen je angst maar ook je verlangen meer ruimte geeft, lees dan verder in Het avontuur van herinneringen: durf risico's te nemen.

💡 Welk klein, concreet stapje zou jij vandaag kunnen zetten om ergens in je leven het licht een beetje verder open te draaien?

Conclusie: het licht in jou is sterker dan de donkerte in jezelf

De volgende keer dat je geconfronteerd wordt met je eigen ‘donkere’ momenten, kun je terugdenken aan de vraag van een kind: "Mag het licht aanblijven?" Misschien is dat precies wat er in jou gezien wil worden.

Je hoeft niet stoer te doen, niet alles te kunnen, niet direct vrij te zijn van angst. Je mag beginnen bij het licht aandoen: erkennen wat je voelt, erbij blijven, misschien iemand vragen om even naast je te zitten. In dat licht blijkt de duisternis vaak minder groot dan je dacht.

Je draagt meer licht in je dan je gewend bent om jezelf toe te geven. En hoe vaker jij dat licht toelaat, hoe vanzelfsprekender het wordt om jezelf niet langer in het donker achter te laten.

Vrijheid begint niet bij méér doen, maar bij minder vasthouden.  

Begin met loslaten, stap voor stap →

Je hoeft niet zonder angst te leven – je mag leren met licht bang te zijn.

Ontdek meer...

Hier zijn enkele aanvullende artikelen die je inspireren om risico's te nemen, herinneringen te verzamelen en het leven met open armen te omarmen:

• Helder Zicht, Helder Leven: De Kracht van Loslaten
  Leer hoe je door loslaten ruimte creëert voor nieuwe ervaringen en herinneringen, en hoe dit je helpt om een vervuld leven te leiden.
• De Filosofie van Loslaten
  Verken hoe loslaten je kan helpen om je comfortzone te verlaten en de moed te vinden om nieuwe avonturen aan te gaan.

Veelgestelde vragen over angst, donkerte, licht en meer innerlijke rust

Hoe weet ik of ik iets in het donker houd? Dat merk je vaak aan het vermijden van bepaalde gedachten, gesprekken of situaties, terwijl je lijf wel gespannen reageert. Je schuift iets steeds vooruit, wordt onrustig in stilte of zoekt afleiding precies op de momenten dat er iets opkomt.

Wat kan ik doen als het te overweldigend voelt om naar mijn angst te kijken? Maak het kleiner dan je hoofd het ervan maakt: voel alleen vandaag, alleen dit moment, alleen je adem. Je hoeft het niet alleen te doen – vraag iemand om letterlijk of figuurlijk even naast je te zitten.

Hoe verhoudt ‘het licht aandoen’ zich tot loslaten? Het licht aandoen is de beweging van vasthouden naar loslaten: je stopt met wegduwen en laat jezelf zien wat er echt is. Vanuit die helderheid kan spanning vanzelf wat zakken en ontstaat er ruimte om oude patronen niet langer te volgen.

Moet ik alles uit mijn verleden onder ogen zien om verder te kunnen? Nee, je hoeft niet je hele geschiedenis in één keer te doorgronden. Het is genoeg om te beginnen bij wat nu het meest speelt en daar met licht en mildheid bij te blijven.

Hoe blijf ik mild voor mezelf als ik merk dat ik toch weer wegvlucht? Zie elke vlucht niet als falen, maar als een oud beschermingspatroon dat weer even opspeelt. Elke keer dat je het opmerkt en jezelf zacht terugbrengt naar het licht, ben je al aan het groeien.

Wekelijks een helder moment van rust en richting

Ontvang wekelijks inspiratie over loslaten, innerlijke vrijheid en persoonlijke groei — rustig, zuiver en rechtstreeks in je mailbox. Afmelden kan op elk moment

Groet,

Gerrit