
Een Strategie voor Heling en Herstel van een Trauma
Wat is trauma precies?
Trauma is niet alleen een mentale wond, maar ook een lichamelijke. Het lichaam slaat spanning op wanneer iets te veel was om te verwerken. Spieren spannen zich aan, ademhaling stokt, hartslag versnelt — en dit kan jaren aanhouden. Soms leef je al jaren met een strakke kaak, gespannen schouders of oppervlakkige ademhaling, zonder dat je beseft dat dit restspanning is van iets ouds.
Je kunt trauma vergeten met je hoofd, maar je lichaam herinnert zich alles. Dat is waarom woorden alleen vaak niet genoeg zijn. Je kunt begrijpen wat er is gebeurd, en toch nog vastzitten in dezelfde reacties, patronen of gevoelens. Het lichaam heeft een andere taal nodig: voelen, toelaten, verzachten. Pas dan ontstaat de ruimte waarin loslaten mogelijk wordt.
Een vrouw die jarenlang worstelde met paniekaanvallen ontdekte dat haar lichaam bij het minste ongemak in alarm schoot. Door bewust haar ademhaling te vertragen en emoties toe te laten, kalmeerde haar systeem langzaam. Niet in één keer, maar in lagen. Elke keer een beetje vrijer.
Trauma betekent letterlijk: 'wond'. Een innerlijke verwonding, veroorzaakt door een ervaring die te snel, te heftig of te overweldigend was om goed te verwerken. Niet de gebeurtenis zelf, maar de onopgeloste spanning die in het lichaam is opgeslagen, is wat trauma zo ingrijpend maakt.
En juist daarom begint heling niet met terugkijken, maar met herkennen wat je nu nog meedraagt.
De Drie Soorten Trauma's
Trauma laat zich grofweg onderverdelen in drie typen. Elk met zijn eigen dynamiek, maar ook met een gemeenschappelijke kern: het gevoel van onveiligheid en machteloosheid dat zich vastzet in ons systeem.
Eenmalige Trauma’s
Bijvoorbeeld een ongeluk, een medische noodsituatie of een geweldsincident. Deze vorm is vaak zichtbaar en erkend, maar wordt soms onderschat in zijn langdurige effect.
Na een auto-ongeluk durfde iemand jaren niet meer op de snelweg te rijden. Niet omdat de weg gevaarlijk was, maar omdat zijn lichaam die spanning bleef vasthouden.
Ontwikkelingstrauma’s
Ontstaan tijdens de jeugd, vaak door afwezigheid van emotionele veiligheid. Denk aan emotioneel onbeschikbare ouders, constante spanning thuis of gepest worden. Omdat het langdurig en subtiel is, wordt dit type trauma vaak niet als zodanig herkend.
Als kind altijd op je tenen lopen omdat je niet wist wanneer je vader zou ontploffen. Of voortdurend zorgen voor harmonie in huis omdat je moeder emotioneel onvoorspelbaar was. Je leerde al vroeg jezelf wegcijferen. Jaren later merk je dat je nog steeds alert bent op stemmingen van anderen.
Doorgegeven Trauma’s
Ook wel intergenerationeel trauma genoemd. Het zijn trauma’s die niet van jou zijn, maar die je hebt meegekregen via familie: onuitgesproken pijn, oorlogservaringen, migratie, verlies of schaamte. Ze kunnen diepe sporen nalaten in hoe jij je voelt, denkt en verbindt.
Lees in Erfelijke trauma’s loslaten: Vind vrijheid door patronen te doorbreken hoe je kunt herkennen wat van jou is en wat je meedraagt vanuit eerdere generaties — en hoe je stap voor stap de cyclus kunt doorbreken.
Je ouders spraken nooit over vroeger, maar je voelde altijd spanning bij bepaalde onderwerpen. Of er werd met moeite gepraat over verlies, alsof je emoties moest onderdrukken. Je leerde het zwijgen, en nu vind je het moeilijk om je echt te openen in relaties.
💡 Welk type herken jij het meest in jouw leven? Wat draag je misschien al jaren mee zonder dat je het zo benoemd had?
Vijf Veelvoorkomende Reacties op Trauma
De reactie op trauma is zelden rationeel. Het is een oeroud verdedigingsmechanisme dat zich automatisch aandient wanneer je je bedreigd voelt:
Vlucht – Je zoekt afleiding, vermijdt situaties of mensen.
Je voelt onrust, maar vult je dagen met to-do-lijstjes en schermtijd. Stilzitten voelt onveilig. Deze drang om bezig te blijven is vaak een manier om niet te hoeven voelen.
Vecht – Je wordt kritisch, controlerend of boos.
Als iemand je bekritiseert, schiet je snel in de verdediging. Niet omdat je koppig bent, maar omdat het je onbewust herinnert aan situaties waarin je je machteloos voelde.
Bevries – Je verstart, trekt je terug of raakt verdoofd.
In conflictsituaties weet je niet wat te zeggen. Je voelt je lamgeslagen, alsof je niet meer bij jezelf kunt komen.
Onderwerping – Je past je volledig aan, vaak ten koste van jezelf.
In een werkomgeving durf je geen grenzen aan te geven, uit angst dat je wordt afgewezen of als lastig wordt gezien.
Roep om hulp – Je zoekt redding buiten jezelf, vaak herhalend en intens.
Steeds opnieuw wil je bevestiging van anderen, in de hoop dat iemand de leegte in jezelf opvult.
💡 Welke van deze reacties herken jij bij jezelf wanneer je onder druk komt te staan?
De Bal Onder Water: Een Metafoor voor Vasthouden
Een krachtige metafoor voor trauma is het onder water houden van een bal. Hoe harder je drukt, hoe meer energie het kost. Trauma’s zijn als die bal: onderdrukte gevoelens van pijn, angst of verdriet die je probeert te beheersen, weg te stoppen of te negeren.
Maar zolang je de bal onder water houdt, blijft de spanning bestaan. Pas als je durft te verzachten, komt er ruimte. Dan komt de bal vanzelf naar boven — niet om je te overspoelen, maar om gezien te worden.
En precies daar begint loslaten.
De Weg van Loslaten: Drie Stappen naar Heling
Loslaten is geen mentale truc, geen analyse of inzicht. Het is een innerlijk proces dat begint met voelen, met toelaten wat er al die tijd onder het oppervlak aanwezig is. De drie stappen:
- Erkennen wat je voelt
Niet wat je denkt, maar wat je daadwerkelijk voelt in je lichaam. Angst, verdriet, boosheid, onmacht. Zonder oordeel.
Iemand die jarenlang overspoeld werd door faalangst ontdekte dat eronder een diep verdriet lag om nooit gehoord te zijn als kind. Dat besef bracht rust, nog vóór het gevoel wegtrok.
- Verwelkomen in plaats van onderdrukken
Je hoeft niets op te lossen. Alleen maar aanwezig te zijn bij wat zich aandient. Dat is al helend. - Loslaten en ruimte maken
Wanneer je stopt met vasthouden, begint het vanzelf te stromen. Wat niet langer gevoed wordt, kan verdwijnen.
💡 Wat zou er gebeuren als je het gevoel dat je nu tegenhoudt, zachtjes zou toelaten in plaats van wegduwen?
Wat maakt loslaten soms zo moeilijk?
Loslaten klinkt en is ook eigenlijk ook eenvoudig, maar het roept vaak iets ouds op. Soms voelt het veiliger om vast te houden aan het bekende — zelfs als dat pijn doet — dan om het onbekende tegemoet te treden.
Ook schuldgevoel kan in de weg staan: “Mag ik dit wel loslaten?” “Verraad ik dan iemand?”
Die vragen zijn begrijpelijk. Daarom is mildheid essentieel. Loslaten begint niet met forceren, maar met erkennen dat je mag voelen wat je voelt — ook als dat weerstand is. Juist daarin ligt de vrijheid.
Geen Slachtoffer Meer van het Verleden
Loslaten betekent niet vergeten. Het betekent ook niet goedkeuren wat er is gebeurd. Het betekent erkennen dat wat er wás, jou niet langer hoeft te bepalen.
Veel mensen ervaren na het loslaten een gevoel van opluchting, ruimte en hernieuwde kracht:
"Ik heb geleerd om geen slachtoffer meer te zijn van vroegere situaties. Ik heb het verleden los kunnen laten." – Claudia
"Door oude gewoontes los te laten ben ik vrijer geworden in denken en doen." – Ronald
Van Herinnering naar Herstel
Je draagt je herinneringen nog steeds met je mee. Maar de lading verandert. Wat ooit zwaar voelde, krijgt nieuwe en andere betekenis. Niet omdat je het vergeet, maar omdat je er met andere ogen naar kunt kijken en de emotionele lading verdwenen is. Je blijft dezelfde mens, maar niet langer bepaald door het verleden.
Loslaten is dus geen verraad aan wie je was, maar een vorm van trouw aan wie je nu bent.
Conclusie: Van Vasthouden naar Herstel
Trauma leeft niet in het verleden, maar in het vasthouden van wat je toen niet kon verwerken. Door los te laten — stap voor stap — maak je de weg vrij naar innerlijke rust, herstel en vrijheid.
Laat de bal maar boven komen. Je hoeft hem niet langer onder water te houden.
Je verleden hoeft niet meer je toekomst te bepalen. Elk moment dat je stopt met vechten, opent zich een nieuwe mogelijkheid. Een nieuw verhaal, niet gebaseerd op overleven, maar op leven.
Jouw eerste stap naar emotionele vrijheid
🔗 start hier hoe je los kunt laten
Zodra je stopt met vechten tegen je pijn, komt je kracht vanzelf tevoorschijn.
"Wat je niet loslaat, bepaalt je leven – wat je loslaat, maakt je vrij"
Ontdek meer...
Hier zijn enkele andere artikelen die je verder kunnen begeleiden in je proces van heling en herstel:
Loslaten en erkennen van oude pijn: Maak ruimte voor herstel
Leer hoe je oude pijn kunt herkennen en loslaten, zodat je emotionele ruimte creëert voor persoonlijke groei.Bevrijd jezelf van innerlijke stalkers: Laat los wat je vasthoudt
Begrijp hoe belemmerende overtuigingen en gedachten je vast kunnen houden en leer hoe je ze kunt loslaten.Emotionele ballast loslaten: Wetenschappelijke inzichten voor innerlijke rust
Lees wetenschappelijke onderzoeken over de impact van loslaten op emotionele balans en innerlijke rust.
Wekelijks een helder moment van rust en richting
Ontvang wekelijks inspiratie over loslaten, innerlijke vrijheid en persoonlijke groei — rustig, zuiver en rechtstreeks in je mailbox. Afmelden kan op elk moment
Groet,
Gerrit
Veelgestelde vragen over Loslaten
Wat betekent loslaten in mijn dagelijks leven?
Loslaten is stoppen met vasthouden aan wat je belemmert: emoties, gedachten, overtuigingen. Het is een innerlijke beweging die ruimte creëert voor rust en groei.
Waarom blijft iets me emotioneel raken, zelfs als ik het wil loslaten?
Omdat er vaak nog een emotionele lading of onbewuste overtuiging onder zit. Pas als je die herkent en doorvoelt, kan het echt loskomen.
Wat verandert er als ik leer loslaten?
Je voelt je lichter, rustiger en helderder. Je laat je minder leiden door oude triggers en ervaart meer vrijheid in hoe je reageert.
Hoe zet ik de eerste stap naar loslaten?
Door te vertragen, te voelen en niets te forceren. Gebruik de 3 vragen om los te laten en merk wat er vanzelf begint te verschuiven.