Ode aan 't Leven
Jij en Loslaten
Jij en Loslaten
7 min

Ode aan het Leven: De Kunst van Loslaten en Omarmen

7 min

Ode aan het Leven: De Kunst van Loslaten en Omarmen

Het leven is een wonderbaarlijk avontuur, vol van hoogte- en dieptepunten, vreugde en verdriet, dromen en teleurstellingen. In deze "ode aan het leven" wil ik stilstaan bij de schoonheid van ons bestaan en de kracht van loslaten om het leven ten volle te kunnen omarmen.

Toch is dat wonder zelden voorspelbaar. Het leven is geen rechte lijn. Het is een golf van licht en schaduw, van onverwachte wendingen, diepe stiltes en plotselinge vreugde. Een kwetsbaar wonder, elke dag opnieuw. En toch rennen we er vaak aan voorbij — druk, vermoeid, vast in patronen die ooit hielpen maar nu belemmeren.

In deze ode aan het leven wil ik je meenemen in de kunst van loslaten en omarmen. Niet als techniek, maar als levenshouding. Want pas wanneer je loslaat wat je niet meer dient, ontstaat er ruimte om te leven zoals het bedoeld is: vol, vrij en vervuld.


De schoonheid in het gewone

Soms zit het leven in iets kleins. Een ochtendzon op het raam. Een hand die je aanraakt. Een kop koffie die net iets beter smaakt dan anders. We zijn geneigd die momenten te onderschatten, terwijl ze vaak het meest echt zijn.

Stel je voor: je zit op een bankje, zonder haast. Je kijkt om je heen. De wind beweegt zacht door de bomen. Een kind lacht in de verte. Er is even niets te doen, niets te bewijzen. Alleen maar zijn.

Juist in zulke momenten voel je wat het leven werkelijk is: geen project om te voltooien, maar iets wat je toevalt zodra je stopt met vechten.


Het leven schudt je wakker

En dan zijn er de andere momenten. Waarin het leven je overhoop gooit. Een verlies. Een conflict. Een afscheid dat je niet zag aankomen. Het zijn schokken die alles stil kunnen zetten.

Maar ook dit is leven. Ook dit is onderdeel van het geheel. Niet om te negeren of weg te poetsen, maar om te voelen. Te dragen. En uiteindelijk te laten gaan.

Want loslaten begint niet met denken. Het begint met toestaan. Met voelen wat er is, zonder oordeel. En dan zachtjes, beetje bij beetje, loskomen van wat je krampachtig vasthoudt.


De illusie van controle

We denken vaak dat we grip moeten houden op het leven. Op situaties, relaties, plannen. Alsof controle ons redt van de chaos. Maar het zijn juist onze pogingen tot controle die ons uitputten.

Een onverwachte wending op je werk. Een partner die anders reageert dan je hoopte. Een lichaam dat niet meewerkt. Hoe vaak probeer je het recht te trekken, te beheersen, op te lossen?

Maar wat als precies dát je belemmert? Wat als het leven geen controle vraagt, maar vertrouwen?

Je hebt je ochtend strak gepland: kinderen naar school, belangrijke afspraak, nog snel wat mails. Maar dan valt je internet uit. In plaats van gefrustreerd te raken, adem je. Je besluit het moment te gebruiken voor een korte wandeling. Je laat de kramp van controle los — en ineens voelt de dag lichter.

💡Wat probeer jij nog te beheersen, terwijl het misschien losgelaten wil worden? 


Leven in het ritme van de seizoenen

De natuur doet het ons dagelijks voor: loslaten is geen zwakte, maar een ritme. In de herfst laat de boom zijn bladeren los. Niet omdat hij faalt, maar omdat het nodig is. Voor rust. Voor nieuwe groei.

Toch durven wij dat zelden. Wij houden vast aan werk dat niet meer voedt. Aan overtuigingen die ons uitputten. Aan verwachtingen die allang voorbij hun houdbaarheidsdatum zijn.

Je merkt dat je werk niet meer past. Je sleept je door de dagen. Maar omdat het ‘zeker’ is, houd je vast. Tot je op een herfstige wandeling ineens beseft: dit is wat ik al maanden probeer te negeren. Je zegt je baan op — niet impulsief, maar vanuit innerlijke helderheid. Je laat los om opnieuw te kunnen wortelen.

💡Wat in jouw leven vraagt om herfst? Wat wil vanzelf van je afvallen, als je het toestaat? 


Stop met wachten: waarom nu het juiste moment is

We stellen veel uit. Starten met die stap. Spreken wat gezegd moet worden. Vertragen. Ademhalen. We wachten op rust. Op duidelijkheid. Op het ideale moment.

Maar dat moment komt zelden vanzelf. Het leven wacht niet. Het vraagt om aanwezigheid. Niet straks. Nu.

Je wilt al tijden een goed gesprek voeren met je zus, maar wacht steeds op het perfecte moment. Totdat je haar spontaan belt tijdens een wandeling. Geen perfecte setting, geen lange voorbereiding — maar een echt, open gesprek. Soms begint iets pas te stromen als je stopt met wachten.

💡Wat stel jij steeds uit onder het mom van 'nog even wachten' — terwijl je diep vanbinnen weet dat het tijd is?


Verlies als poort naar verbinding

Verlies voelt als breuk. Alsof het leven ons iets afneemt. En toch opent verlies soms juist de deur naar een diepere laag van leven. Naar zachtheid. Naar verbinding.

Als je iets of iemand verliest, verlies je niet alleen het tastbare. Je verliest ook verwachtingen, gewoontes, beelden van de toekomst. En precies dáár begint het loslaten.

Niet om te vermijden wat pijn doet, maar om erdoorheen iets nieuws te ontdekken. Een gevoeligheid die eerder bedekt was. Een helderheid over wat er werkelijk toe doet.

Na het overlijden van je moeder vermijd je gesprekken over haar. Het voelt te pijnlijk. Tot je op een onverwacht moment een foto vindt. In plaats van hem weg te leggen, blijf je kijken. Tranen komen, samen met herinneringen. Je belt een vriend en deelt voor het eerst je verhaal. Het gemis blijft — maar je bent niet meer alleen.

💡Welk verlies in jouw leven vraagt niet om vergeten worden, maar om doorvoeld te worden?


Wat loslaten je echt geeft

Loslaten is geen opgeven. Het is niet zeggen dat iets je niets deed. Integendeel. Het is erkennen wat er was, en daarna kiezen om het niet langer je leven te laten bepalen.

  • Je laat een oud verhaal los — en ontdekt een nieuwe waarheid.

  • Je laat angst los — en voelt ruimte om te ademen.

  • Je laat de ander los — en komt dichter bij jezelf.

Loslaten maakt het stil vanbinnen. Niet leeg, maar helder. Zodat je opnieuw kunt kiezen wat je wél wilt vasthouden.

 Lees in De Kracht van Angst: Hoe Onze Verbeelding Ons Leven Beheerst hoe je angst kunt herkennen als een product van je verbeelding, en ontdek hoe je door loslaten en vertrouwen een vrijer en rustiger leven kunt leiden.


Omarmen wat is: de kracht van acceptatie

Omarmen klinkt zacht, maar vraagt kracht. Want het betekent dat je 'ja' zegt tegen wat is. Tegen je eigen onvolmaaktheid. Tegen de onzekerheid van het leven. Tegen het niet-weten.

En tegelijk is het juist daar dat het leven begint te stromen. Want wat je omarmt, hoeft niet meer tegen je te vechten. Het mag er zijn. En jij mag er zijn, precies zoals je bent.

💡Wat in jouw leven wacht er op jouw 'ja', zonder voorwaarden?


Voorbeelden uit het dagelijks leven

  • Je partner zegt iets dat je raakt. In plaats van je terug te trekken, adem je. Je voelt de pijn, maar je blijft open. Je laat de reactie los die je vroeger altijd gebruikte.

  • Je werk loopt anders dan gepland. In plaats van gefrustreerd te raken, laat je de verwachting los. Je maakt ruimte voor wat zich wel aandient.

  • Je lijf voelt vermoeid. In plaats van je ertegen te verzetten, geef je het rust. Je laat het idee los dat je altijd sterk moet zijn.

Dit zijn geen grote daden. Maar het zijn keuzes die het verschil maken. Keer op keer.


Dankbaarheid als kompas

Dankbaarheid laat je anders kijken. Niet naar wat ontbreekt, maar naar wat er al is. Niet naar wat je kwijt bent, maar naar wat je draagt.

💡Waar in je dag kun je vandaag even stilstaan en zeggen: dit is genoeg, precies zoals het is?


Conclusie: Leven is laten stromen

Deze ode aan het leven is geen pleidooi voor geluk zonder barsten. Het is een uitnodiging om het leven toe te laten zoals het komt — met je hart open en je handen niet krampachtig gesloten.

Want in het toelaten, in het loslaten, in het omarmen… daar begint het leven werkelijk te stromen.

Wil je ontdekken hoe je leert leven in vertrouwen — door los te laten, te omarmen en jezelf toe te staan te zijn?

🔗 Ontdek hier hoe jij jouw eerste stap kunt zetten.

"Wie leert loslaten, leert leven met lege handen — en een vol hart."



"Wat je niet loslaat, bepaalt je leven – wat je loslaat, maakt je vrij"


Ontdek meer...

Hier zijn enkele aanvullende artikelen die je helpen om angst los te laten en meer rust en vrijheid in je leven te vinden:


Wekelijks een helder moment van rust en richting

Ontvang wekelijks inspiratie over loslaten, innerlijke vrijheid en persoonlijke groei — rustig, zuiver en rechtstreeks in je mailbox. Afmelden kan op elk moment

 

 

 

   

 

 

Groet,

Gerrit


Veelgestelde vragen over Loslaten

Wat betekent loslaten in mijn dagelijks leven?

Loslaten is stoppen met vasthouden aan wat je belemmert: emoties, gedachten, overtuigingen. Het is een innerlijke beweging die ruimte creëert voor rust en groei.

Waarom blijft iets me emotioneel raken, zelfs als ik het wil loslaten?

Omdat er vaak nog een emotionele lading of onbewuste overtuiging onder zit. Pas als je die herkent en doorvoelt, kan het echt loskomen.

Wat verandert er als ik leer loslaten?

Je voelt je lichter, rustiger en helderder. Je laat je minder leiden door oude triggers en ervaart meer vrijheid in hoe je reageert.

Hoe zet ik de eerste stap naar loslaten?

Door te vertragen, te voelen en niets te forceren. Gebruik de 3 vragen om los te laten en merk wat er vanzelf begint te verschuiven.

Categorieën