Geen excuses meer mogelijk.

Onlangs zag ik deze film weer; The Railway man.

Een film die je goed wakker schud.

Over in het verleden blijven hangen.

En dat als excuus blijven gebruiken.

Deze film verteld het waargebeurde verhaal van een officier die tijdens de tweede wereldoorlog wordt onderworpen aan verschrikkelijke martelingen.

En jaren daarna nog ernstig achtervolgd wordt door het verleden.

Tot het moment dat deze officier ervoor koos kiest om met zichzelf aan de slag te gaan.

Om het verleden los te laten.

Tijdens dit proces van loslaten sloot sluit hij vrede met het verleden.

En…

Wordt zijn ergste nachtmerrie (zijn folteraar in die tijd) een van zijn beste vrienden.

Een prachtige les ligt in deze film verscholen.

Welke?

Je kan er niks aan doen waar je vandaan komt.

Echter…

Je hebt altijd de keus waar je vanaf nu, naartoe gaat.