Als mitsen en maren jouw leven bepalen – en hoe je terugkeert naar rust in jezelf

“Mitsen en maren” lijken je te beschermen, maar houden je vaak juist vast in uitstellen, twijfelen en jezelf bewijzen. Onder al die voorwaarden ligt jouw kern: de plek in jou waar je adem zakt, je schouders iets dalen en je niet meer hoeft te wachten tot alles perfect is. Wanneer je de conditionele stem in jezelf herkent en stap voor stap de voorwaardelijkheid loslaat, ontstaat er meer rust, ruimte en vrijheid om te leven zoals het voor jóu klopt.

Drie vragen om even bij stil te staan

• Welke “mitsen en maren” hoor jij het vaakst in je eigen denken — en wat doen ze met je rust? → Merk op wanneer je gedachten voorwaarden stellen aan je geluk, en kijk hoe je adem, schouders of kaken reageren zodra die zinnen opkomen.
• Wat stel jij al veel te lang uit omdat je wacht tot alles perfect voelt — en wat merk je daarvan in je lichaam? → Let op plekken waar je spanning, moeheid of onrust voelt als je aan dat uitgestelde verlangen denkt; je lichaam laat vaak eerder zien dat het tijd is om te kiezen dan je hoofd.
• Welke gedachte zou jij vandaag een beetje losser mogen laten, zodat er meer ruimte en rust in jou kan ontstaan? → Kies één concrete gedachte die je klein houdt, en onderzoek hoe het voelt als je die niet langer als waarheid vasthoudt maar als oude gewoonte laat verzachten.

Altijd die Verrekte Mitsen en Maren Een inzicht uit ervaring

Soms lijkt geluk iets voor later.
Voor als het rustiger wordt. Als je het beter doet. Als anderen je zien zoals je écht bent. Tot die tijd draaien in je hoofd de bekende zinnen mee: “Ja, maar eerst…”, “Mits…”, “Alleen als…”.

Die mitsen en maren voelen verstandiger dan ze zijn. Ze lijken je te beschermen tegen teleurstelling, fouten of afwijzing. Maar intussen houden ze je vast: in wachten, in twijfelen, in aanpassen. Je lijf voelt dat eerder dan je hoofd — een lichte spanning in je borst, een onrustige adem, een stem die fluistert dat het nog niet mag.

Juist daarom raakte de mail van Maartje me. Niet omdat het “bewijst” dat begeleiding werkt, maar omdat ze zo helder verwoordt wat er gebeurt als je onder al die voorwaarden durft te zakken. Terug naar je kern. Waar rust geen beloning is, maar een plek waar je kunt verblijven.

De mail van Maartje — van leven op voorwaarden naar meer innerlijke rust

Hoi Gerrit,

Wie kent nou echt het gevoel van geluk, zonder allerlei “mitsen en maren”…? Hoe vaak zeggen we niet: “ja, maar dat hangt af van…” Gelukkig zijn we mensen, maar het is soms moeilijk om zonder die mitsen en maren ons geluk te vinden. We leren immers allemaal om de beste te zijn, om goedkeuring te krijgen en te voldoen aan verwachtingen.

Voor mij heeft dat geleid tot een leven waarin ik mezelf afhankelijk maakte van alles en iedereen. Zo verloor ik het contact met mijn eigen kern. Wat is nou eigenlijk de kern van jezelf? Voor mij ligt dat onder al die “mitsen en maren.”

In mijn geval was het angst die me vasthield in die mitsen en maren. Door jouw begeleiding, Gerrit, en door terug naar mijn Kern te gaan, heb ik geleerd om op een andere manier naar mezelf te kijken. Ik stelde mezelf vragen en ontdekte wat me echt tegenhield. En door dat proces van zelfinzicht kon ik die angst loslaten.

Sindsdien heb ik een rust gevonden die ik niet voor mogelijk hield. Ik voel me vrij, zonder de mitsen en maren die me vroeger zo beperkten. Voor mij is terug naar de Kern als een levensboom. Een zaadje dat geplant wordt en uitgroeit tot een stevige boom met diepe wortels. Welke storm ook langskomt, ik blijf staan. En dat geeft me innerlijke rust.

Nooit gedacht dat ik zonder die mitsen en maren mijn geluk zou vinden. Inmiddels weet ik beter. Nogmaals dank!

Groetjes, Maartje

Wat jij kunt leren van Maartje — onder de voorwaarden ligt jouw vrijheid

Maartje’s woorden raken omdat ze zo herkenbaar zijn.
We kennen allemaal die innerlijke stem die zegt:

“Pas als ik dit heb opgelost, mag ik ontspannen.”
“Ja, maar wat als het misgaat?”
“Eerst moet ik mezelf nog bewijzen.”

Die stem lijkt verstandig, maar maakt je geluk voorwaardelijk. Je zet een stap vooruit en trekt hem in gedachten alweer terug. Je lijf doet mee: een lichte druk op je borst, spanning in je kaken, een adem die hoog blijft hangen. Alsof je voortdurend “op proef” leeft.

Die mitsen en maren zijn geen vijand. Ze zijn vaak oude beschermers, ontstaan uit angst: angst om afgewezen te worden, om te falen, om te veel of juist te weinig te zijn. Maar zolang je je eraan vastklampt, blijft de kern van wie je bent verstopt onder voorwaarden.

Wanneer je die conditionele stem leert herkennen, ontstaat er een keuze. Je kunt blijven redeneren, of je zakt een laag dieper — naar de plek onder het moeten, onder het aanpassen, onder het voortdurend jezelf toetsen. Daar zit je kern. En die heeft geen contract nodig. Alleen aanwezigheid.

💡 Welke “mitsen en maren” hoor jij het vaakst in je eigen denken — en wat doen ze met je rust?

Voorbeeld: Een man die al jaren twijfelt over het volgen van een creatieve droom zegt telkens tegen zichzelf: “Ik begin zodra de omstandigheden beter zijn.” Pas wanneer hij eerlijk kijkt of die omstandigheden ooit écht perfect zullen zijn, merkt hij hoe hij zichzelf vasthoudt. Zijn doorbraak komt niet doordat alles klopt, maar doordat hij zijn verlangen serieus neemt — mét de angst erbij, en ondanks de mitsen en maren.

Wat er gebeurt als je in “mitsen en maren” blijft hangen — en wat dat doet met je rust

Te lang blijven leven met “ik kan pas als…” zet je leven stil, terwijl de tijd gewoon doorgaat. Je wacht, stelt uit, bevriest — maar vanbinnen weet je allang dat je iets anders verlangt. Hoe langer je wacht, hoe zwaarder het wordt.

Je merkt het aan kleine signalen:

• je lijf voelt vaak onrustig of moe,
• je hoofd draait overuren in scenario’s,
• je zegt vaker “later” dan “ja”.

De prijs is vaak stil verdriet: de pijn van niet kiezen voor wat klopt. Niet omdat het onmogelijk is, maar omdat de voorwaarden de baas zijn geworden. Je houdt vast aan veiligheid op korte termijn, en verliest vrijheid op lange termijn.

Voorbeeld: Iemand voelt al jaren een verlangen om iets nieuws te beginnen. Steeds weer zegt hij: “Eerst moet ik meer tijd hebben.” Maar die perfecte ruimte in de agenda komt nooit. Ondertussen groeit het gevoel van gemis — niet omdat het nooit kan, maar omdat er geen echte JA komt. Soms is de enige deur naar vrijheid: stoppen met wachten op het ideale moment.

💡 Wat stel jij al veel te lang uit omdat je wacht tot alles perfect voelt — en wat doet dat met je lichaam als je daar eerlijk bij stil staat?

Drie sleutels om onder je “mitsen en maren” uit te komen — richting meer ruimte in jezelf

Je hoeft je mitsen en maren niet te bevechten. Wel kun je leren erdoorheen te kijken. Deze drie sleutels helpen je om los te laten waar je jezelf vasthoudt, en meer rust en ruimte in jezelf te ervaren.

1. Erken de laag die je vasthoudt

In plaats van harder je best te doen, kun je eerst stilstaan bij wat je tegenhoudt. Niet om het te fixen, maar om het te zien. Vaak is het niet de situatie die wringt, maar de overtuiging die eraan vastzit:

• “Als ik echt mezelf laat zien, raak ik mensen kwijt.”
• “Als ik het niet perfect doe, ben ik niet goed genoeg.”

Je lijf reageert op die overtuigingen: een dichtgeknepen keel, een gespannen buik, een adem die je ongemerkt inhoudt. Door die laag eerlijk te erkennen, ontstaat ruimte. Je ziet: hier houd ík mezelf vast — niet het leven, niet de ander.

💡 Wat houd jij op dit moment vast, puur uit angst om los te laten?

2. Stel jezelf de juiste vragen

Zoals Maartje ontdekte, begint verandering niet bij dóórzetten, maar bij eerlijk kijken. De vragen die je jezelf stelt, bepalen waar je aandacht heen gaat. In plaats van: “Waarom lukt het me niet?” kun je vragen:

• Wat probeer ik eigenlijk te vermijden?
• Wat geloof ik dat er mis zou gaan als ik mezelf laat zien?
• Wat wil ik echt — los van wat hoort of verwacht wordt?

Voorbeeld: Iemand die voortdurend probeert iedereen tevreden te houden, stelt zichzelf eindelijk de vraag: “Wat heb ík eigenlijk nodig?” Eerst voelt dat onwennig en spannend. Maar gaandeweg verandert haar manier van praten: minder verontschuldigen, meer eerlijkheid. Ze merkt dat er lucht komt in haar relaties, juist doordat ze niet alles meer inslikt.

3. Laat de voorwaardelijkheid los

Werkelijke vrijheid ontstaat wanneer je geluk en rust niet langer laat afhangen van voorwaarden. Je hoeft niets te bewijzen. Je hoeft niet te wachten op toestemming. Je mag rust en ruimte toelaten, midden in het leven zoals het nu is.

Voorbeeld: Iemand die zichzelf al jaren saboteert met de gedachte: “Ik mag pas ontspannen als alles af is,” ontdekt stap voor stap dat er altijd wel iets openstaat. Op een dag besluit hij: “Ik ga vijf minuten zitten, ook al is het niet klaar.” In het begin voelt dat ongemakkelijk. Maar na verloop van tijd ervaart hij dat ontspanning geen beloning is, maar een keuze. De oude overtuiging verliest langzaam zijn grip.

💡 Welke gedachte zou jij vandaag een beetje losser mogen laten, zodat er meer rust kan binnenkomen?

Wil je verder onderzoeken hoe je oude overtuigingen en aannames kunt herzien zonder jezelf tekort te doen? Lees meer in: Voortschrijdend inzicht: als je durft te herzien wat ooit klopte. Daar lees je hoe mildheid, vertraging en verantwoordelijkheid helpen om los te laten wat ooit klopte, maar je nu vooral vasthoudt.

Terug naar jouw kern — leven zonder al die mitsen en maren

Wat Maartje ontdekte, is geen uitzondering. Onder jouw mitsen en maren ligt wie je werkelijk bent. Niet als idee, maar als ervaring: de plek in jou waar je adem zakt, waar je schouders iets dalen, waar je niet meer hoeft te bewijzen dat je goed genoeg bent.

Terugkeren naar je kern betekent niet dat alle voorwaarden ineens verdwijnen. Het betekent dat je leert voelen dat jij meer bent dan je angst, je controle, je “pas als…”. Je maakt keuzes vanuit wat klopt, in plaats van vanuit wat zogenaamd veilig is.

Je hoeft niet te wachten tot alles perfect voelt.
Je hoeft niet eerst alle mitsen en maren op te lossen.

Je kunt beginnen met één kleine beweging: jezelf vandaag iets van rust gunnen, terwijl er nog dingen openstaan. Ruimte maken voor wie jij bent, niet pas als het klaar is, maar juist nu.

Wil je verder onderzoeken hoe verantwoordelijkheid nemen voor je binnenwereld je helpt om minder afhankelijk te worden van al die mitsen en maren? Lees meer in: Wanneer je verantwoordelijkheid neemt voor je binnenwereld — en precies daar echte groei begint. Daar lees je hoe je door mild en helder te kijken naar wat er ín jou leeft, ruimte maakt voor loslaten, groei en meer innerlijke vrijheid.

Vrijheid begint niet bij méér doen, maar bij minder vasthouden.  

Begin met loslaten, stap voor stap →

Onder al je mitsen en maren ligt niet nóg een voorwaarde, maar gewoon jij.

Ontdek meer...

Hier zijn enkele andere artikelen die je verder kunnen begeleiden op je reis naar het loslaten van controle en het omarmen van vrijheid:

• Vasthouden aan Controle: Het Verborgen Prijskaartje
  Ontdek wat het je werkelijk kost om controle te willen behouden en hoe het loslaten ervan kan leiden tot meer rust en balans.
• De Zucht naar Controle: Hoe Onzekerheid Ons Beheerst
  Begrijp hoe onze angst voor onzekerheid de drang naar controle versterkt en hoe je kunt leren vertrouwen op het onbekende.
• De Paradox van Controle: Vasthouden vs. Loslaten
  Leer hoe het loslaten van de behoefte aan controle juist de sleutel kan zijn tot meer stabiliteit en innerlijke vrijheid.

Veelgestelde vragen over “mitsen en maren” en leven vanuit je kern

Wat bedoel je precies met “mitsen en maren”? “Mitsen en maren” zijn de voorwaarden die je onbewust aan je geluk en rust koppelt: gedachten als “ik mag pas ontspannen als alles af is” of “ik kan pas beginnen als de omstandigheden perfect zijn”. Ze lijken verstandig, maar maken je geluk voorwaardelijk en houden je vast in uitstellen en twijfelen.

Hoe herken ik dat ik vastzit in mitsen en maren? Je merkt het aan terugkerende gedachten als “eerst moet…” of “ja, maar wat als…”, en aan signalen in je lijf: een onrustige adem, spanning in je kaken, een druk op je borst. Je zegt vaker “later” dan “ja”, terwijl je diep vanbinnen al voelt dat je iets anders verlangt.

Wat heeft mijn angst te maken met al die voorwaarden? Mitsen en maren zijn vaak oude beschermers die uit angst zijn ontstaan: angst om afgewezen te worden, te falen, te veel of juist te weinig te zijn. Door die laag eerlijk te erkennen — zonder jezelf te veroordelen — zie je dat het niet het leven is dat je tegenhoudt, maar de overtuigingen waar je jezelf aan vasthoudt.

Hoe kom ik onder mijn mitsen en maren uit zonder mezelf te forceren? Niet door nóg harder je best te doen, maar door eerlijk te kijken: wat probeer ik te vermijden, wat geloof ik dat er misgaat als ik mezelf laat zien, wat wil ik echt los van verwachtingen? Door zulke vragen te stellen en kleine, kloppende keuzes te maken, laat je stap voor stap de voorwaardelijkheid los en ontstaat er meer ruimte in jezelf.

Wat betekent “leven vanuit mijn kern” in het dagelijks leven? Leven vanuit je kern betekent dat je keuzes maakt vanuit wat voor jou klopt, in plaats van vanuit angst of controle. Je hoeft niet te wachten tot alles perfect voelt of alle voorwaarden zijn weggewerkt. Je gunt jezelf vandaag al momenten van rust en aanwezigheid, terwijl er nog dingen openstaan — en precies daar ervaar je dat jij meer bent dan je mitsen en maren.

Wekelijks een helder moment van rust en richting

Ontvang wekelijks inspiratie over loslaten, innerlijke vrijheid en persoonlijke groei — rustig, zuiver en rechtstreeks in je mailbox. Afmelden kan op elk moment

Groet,

Gerrit