Innerlijke kracht vrijmaken als oude overtuigingen je remmen — herken het wigje in jezelf en laat het stap voor stap los

Je innerlijke kracht is niet weg, maar wordt vaak tegengehouden door een klein ‘wigje’: oude overtuigingen, loyaliteit aan vroeger en patronen in je relaties. In plaats van harder je best te doen, ontstaat er beweging als je deze wigjes in je lichaam gaat herkennen en stap voor stap loslaat. Groeien betekent dan geen grote sprong, maar zachte, eerlijke keuzes die kloppen met wie je werkelijk bent.

Drie vragen om even bij stil te staan

• Waar merk ik in mijn lichaam dat mijn kracht wordt tegengehouden? → Je merkt het aan signalen als een strakkere ademhaling, spanning in je buik of keel en schouders die zich aanspannen zodra je eigenlijk meer ruimte wilt innemen.
• Welke gedachte laat zien dat ik nog vasthoud aan mijn innerlijke wigje? → Let op zinnen als “ik ben nu eenmaal niet zo’n leider” of “ik moet me eerst bewijzen”, want terugkerende overtuigingen vertellen je waar je jezelf klein houdt.
• Wat kan ik vandaag concreet doen om het wigje een beetje te verschuiven? → Kies één kleine beweging die anders is dan je gewend bent, zoals één eerlijkere zin uitspreken, je hand opsteken in een overleg of een grens benoemen die je normaal inslikt.

Het klinkt misschien onmogelijk: ontketen je innerlijke kracht

Sommige mensen lijken moeiteloos te bewegen in hun leven. Ze nemen beslissingen, zetten stappen, durven zichtbaar te zijn. Van buitenaf ziet het er sterk uit. Maar vanbinnen herken je misschien iets anders: jij voelt óók kracht, maar op de een of andere manier komt die niet echt vrij. Alsof er ergens iets klemslaat.

Het wigje voor het wiel – zoveel kracht, zo weinig beweging

In een loods staat een enorme locomotief. Met zijn 1000 pk zou hij moeiteloos alles aan de kant kunnen schuiven. En toch staat hij stil. Niet omdat hij kapot is, of omdat er iets mis is met de motor. Maar vanwege een klein houten wigje dat voor één van zijn wielen ligt. Dat wigje voorkomt dat al die kracht in beweging komt.

Het is een beeld dat raakt. Want hoeveel mensen leven met datzelfde gevoel?
Een innerlijke kracht die er wel is, maar niet stroomt.
Een potentieel dat vastzit.

Vaak is het niet een groot trauma of een dramatische gebeurtenis die je tegenhoudt. Het zijn kleine dingen die je bijna over het hoofd ziet: een gedachte, een overtuiging, een patroon dat ooit is ontstaan, maar nu niet meer klopt.

Het probleem is niet dat je kracht mist, maar dat je jezelf nog niet toestaat om haar echt te gebruiken.

💡 Herken je dat gevoel dat er meer in je zit dan er nu uitkomt – maar dat je toch blijft staan waar je staat?

Jij bezit een enorme kracht – maar je rem voelt veiliger dan je gas

Iedereen kent momenten waarop je voelt: ik kan zoveel meer dan dit. Je weet dat er potentieel in je zit. Creativiteit. Leiderschap. Liefde. Veerkracht. Maar toch lijk je niet vooruit te komen. Alsof je rijdt met de handrem erop.

Die kracht is er wél. Er is niets mis met “de motor”. Maar ergens in jou gaat er een lichtje knipperen zodra je meer ruimte wilt innemen: dit is spannend… is dit wel verstandig… wat als het misgaat?

Vaak merk je dat eerder in je lijf dan in je hoofd:

• schouders die omhoog kruipen als je iets wilt zeggen;
• een keel die wat dichter trekt als alle ogen op jou gericht zijn;
• een moe gevoel precies op het moment dat je een keuze wilt maken.

Dat zijn geen tekenen dat je zwak bent. Het zijn signalen dat er ergens een wigje ligt. Iets kleins, dat toch al je kracht weet tegen te houden.

💡 Wanneer in je dagelijks leven voel je die “handrem” het sterkst – en wat gebeurt er dan in je lichaam?

Beperkende overtuigingen: de wigjes die je bijna gelooft

Een van de meest voorkomende wigjes zijn overtuigingen die zich diep in je hebben vastgezet. Ze zijn zo vertrouwd geraakt dat je ze niet eens meer als overtuiging herkent. Ze voelen als feiten:

"Ik ben nu eenmaal niet zo’n leider."
"Ik moet me eerst bewijzen voordat ik ruimte mag innemen."
"Wat ik voel doet er niet echt toe."

Zulke zinnen lijken onschuldig, maar ze hebben een duidelijk effect. Ze maken je kleiner, voorzichtiger, afwachtend. Je slikt een idee in, je houdt je in, je laat een kans voorbijgaan. Niet omdat je niets te bieden hebt, maar omdat je ergens bent gaan geloven dat jíj niet de persoon bent die dat mag doen.

Je lijf doet dan mee: je houdt je adem in als je iets wilt zeggen, je buik trekt samen bij een andere mening, en je wordt ineens moe zodra er ruimte komt om jezelf te laten zien. Alsof iets in jou zegt: "Doe maar niet."

Voorbeeld: Een man werkte jarenlang onder zijn niveau. Zijn leidinggevende zag zijn potentie al lang, maar hij schoof kansen steeds voor zich uit. In vergaderingen voelde hij zijn borst strak worden zodra hij een idee wilde delen. Steeds weer koos hij voor veilig: nog even wachten, nog niet nu.

Elke keer dat je een kans inslikt, vertel je jezelf opnieuw hetzelfde oude verhaal. Tot hij zich realiseerde dat deze overtuiging niet van hém was, maar van zijn vader, die vroeger vaak zei: “Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg.” Op het moment dat hij dat doorzag, voelde hij iets verschuiven. Niet spectaculair, wel wezenlijk: misschien was het tijd om een andere stem serieuzer te nemen.

💡 Welke zin over jezelf hoor jij steeds terug op momenten dat je eigenlijk groter zou willen leven?

Zelfreflectie: rustig kijken naar het wigje dat je tegenhoudt

Zelfreflectie is het moment waarop je even stilstaat bij jezelf. Niet om jezelf te veroordelen, maar om zacht en eerlijk te kijken: wat houdt mij eigenlijk tegen?

We zijn snel geneigd te zoeken naar externe oorzaken: de baan, de partner, de organisatie, de drukte thuis. Maar echte groei begint met de bereidheid naar binnen te kijken. Wat geloof ik over mezelf? Waar houd ik nog vast aan verhalen die mij klein houden? Wat gebeurt er in mijn lijf als ik daarbij stilsta?

Misschien merk je dat je kaken zich aanspannen zodra je aan verandering denkt. Of dat je jouw schouders hoger optrekt wanneer iemand je complimenteert. Dat zijn vaak de plekken waar het wigje wil worden gezien.

💡 Als je vandaag één moment zou nemen om eerlijk naar jezelf te kijken: welke situatie komt dan als eerste bij je op – en wat voel je daarbij in je lichaam?

Merk je dat je zelfreflectie soms ongemerkt omslaat in strenge zelfkritiek? Dan wordt kijken naar jezelf een nieuwe vorm van vasthouden in plaats van loslaten. Wil je voelen hoe je innerlijke toon kan verschuiven van hard naar mild en zo meer ruimte voor groei maken, lees dan verder in Zelfreflectie vs zelfkritiek: van strenge stem naar milde groei — herken de toon en kies vragen die ruimte maken.

Loyaliteit aan vroeger: waarom je het wigje niet zomaar weghaalt

Niet elk wigje is zomaar ontstaan. Vaak diende het een functie. Het hielp je overleven. Het gaf je veiligheid in een onveilige omgeving. Veel overtuigingen zijn ontstaan in onze jeugd of in kwetsbare periodes waarin we onszelf beschermden tegen pijn, afwijzing of overbelasting.

Soms voelt het verwijderen van het wigje daarom als verraad. Alsof je iets loslaat dat bij jouw herkomst hoort. Een gezin waarin je leerde je stil te houden. Een cultuur waarin bescheidenheid de norm was. Ouders die zelf hun emoties nooit lieten zien.

Wat je ooit hielp om je staande te houden, kan je nu tegenhouden om te groeien. De kunst is niet om het verleden af te keuren, maar om te zien: dit was ooit nodig, maar nu niet meer. Je mag dankbaar zijn voor wat je patroon je heeft gebracht – en tegelijk erkennen dat het je niet meer dient.

Je hoeft je herkomst niet los te laten om jezelf niet langer tegen te houden.

Voorbeeld: Een vrouw groeide op in een gezin waar emoties niet werden besproken. Ze leerde al jong: "Ik moet sterk zijn en niets laten merken." Die overtuiging hielp haar door moeilijke tijden, maar in haar volwassen leven leidde het tot afstand in relaties. Ze merkte het in haar lijf: een borst die strak werd als iemand vroeg hoe het écht met haar ging, een keel die dichtklapte zodra ze iets kwetsbaars wilde delen. Pas toen ze begreep waar het vandaan kwam, kon ze het met zachtheid loslaten – en haar kwetsbaarheid omarmen.

Merk je dat het beeld dat je van jezelf hebt ouder voelt dan wie je nu bent? Dan is dat oude zelfbeeld vaak hetzelfde wigje dat jou klein houdt uit loyaliteit en gewoonte. Wil je voelen hoe je zelfbeeld van beperking naar bedding kan verschuiven, lees dan verder in Wanneer je zelfbeeld je beperkt — omdat het oude verhaal niet meer klopt.

💡 Welke overtuiging heeft jou vroeger beschermd, maar mag je nu loslaten om vrijer te leven – juist omdat je nu veiliger bent dan toen?

Jouw wigje in relaties: patronen die steeds terugkomen

Het wigje werkt niet alleen in jou, maar ook in je relaties. Zolang het blijft liggen, blijven dezelfde patronen terugkomen.

Je houdt je in zodat de ander zich niet ongemakkelijk voelt. Je stemt je continu af op wat een ander nodig heeft, terwijl je eigen behoefte naar de achtergrond verdwijnt. Of je neemt juist altijd de verantwoordelijkheid op je, zodat de ander niet hoeft te bewegen.

Voorbeeld: Je zit aan de keukentafel en een onderwerp komt op waar jij eigenlijk iets over wilt zeggen. Je voelt je buik samenknijpen en denkt: laat maar, straks wordt het ongemakkelijk. Je glimlacht, je maakt een grapje, het moment schuift voorbij. Vanbinnen blijft er een lichte spanning achter – het stille gevoel: weer heb ik mezelf ingehouden.

Of op je werk: je collega neemt voor de zoveelste keer het woord in een overleg. Jij hebt een ander idee, maar je wacht tot er ruimte komt. Die komt niet. Na afloop voel je hoe je schouders omhoog staan en je kaak vastzit. Niet omdat de ander "fout" is, maar omdat jouw wigje zegt: maak jezelf maar niet te zichtbaar.

Zolang het wigje ligt waar het ligt, blijft de dynamiek hetzelfde: jij past je aan, de ander vult de ruimte. Je verlangt naar gelijkwaardigheid, maar je houdt jezelf nog tegen.

Je kunt niet werkelijk vrij zijn in een relatie waarin je jezelf steeds een stukje wegdrukt.

💡 In welke relatie merk jij dat je jezelf kleiner maakt dan je bent – en waar voel je dat in je lichaam terug?

Merk je dat je na teleurstellingen sneller in cynisme schiet of denkt: "het heeft toch geen zin"? Dat is vaak ook een wigje: een beschermlaag die ooit veiligheid gaf, maar nu nieuwe verbinding tegenhoudt. Wil je voelen hoe je die laag stap voor stap kunt loslaten en ruimte maken voor vertrouwen, lees dan verder in Cynisme als beschermingsmechanisme: kun je de weg terugvinden naar vertrouwen?.

Loslaten: ruimte maken voor beweging

Wanneer je het wigje herkent, ontstaat er een keuze. Je kunt het laten liggen – omdat het vertrouwd voelt – of je kunt het optillen, erkennen en stap voor stap verwijderen. Dat laatste vraagt moed. Het is spannend om los te laten wat je zo lang hebt vastgehouden. Maar het is ook bevrijdend.

Loslaten is niet hetzelfde als vechten. Het is geen forceren. Het is juist een innerlijke ontspanning: ik hoef deze gedachte niet meer te geloven. Ik hoef deze oude reflex niet meer te volgen. En zodra je dat doet, komt de beweging vanzelf op gang.

Voorbeeld: Een vrouw worstelde al jaren met het gevoel dat ze nooit genoeg deed. Haar interne stem zei altijd: "Je moet harder je best doen." Op een dag merkte ze hoe haar adem telkens omhoog schoot als iemand haar iets vroeg. In plaats van nog harder te rennen, stond ze erbij stil. Langzaam begon ze deze overtuiging te onderzoeken en stukje bij beetje los te laten. Ze ontdekte hoeveel rust en vertrouwen er eigenlijk al in haar zat. Haar leven veranderde niet door harder werken, maar door zachter zijn.

Je hoeft niet méér te worden om in beweging te komen – je mag minder vasthouden aan wat je tegenhoudt.

💡 Wat zou er in jou kunnen bewegen als je stopt met vechten tegen jezelf en één oude zin niet langer gelooft?

Groeien begint bij iets kleins — één graad draaien is genoeg

Het verwijderen van het wigje is misschien klein in handeling, maar groots in effect. Het gaat niet om een explosieve doorbraak, maar om een geleidelijke stroom. Je merkt dat je meer durft. Meer ruimte inneemt. Meer energie voelt. Niet omdat je ineens een ander mens bent, maar omdat je dichter bij je ware kracht komt.

Echte verandering zit niet in grote sprongen, maar in kleine keuzes die je steeds iets meer laten kloppen met wie je bent.

Die beweging begint vaak met iets ogenschijnlijk kleins:

• één keer wél je hand opsteken in een overleg;
• één gesprek waarin je iets eerlijker bent dan je gewend bent;
• één moment waarop je even blijft zitten bij de spanning in je buik, in plaats van door te gaan.

Voorbeeld: Een ondernemer stond op het punt zijn bedrijf op te geven. Hij voelde zich vastgelopen en uitgeput. Diep vanbinnen geloofde hij: "Ik mag geen fouten maken." Elke beslissing voelde daardoor zwaar en risicovol. In plaats van zijn hele leven om te gooien, begon hij met kleine bewegingen. In één overleg zei hij hardop: "Ik weet het nu even niet, ik wil hierop terugkomen." Tot zijn verbazing stortte er niets in. Er kwam juist meer ruimte en eerlijkheid in het team. Vanuit die kleine verschuiving durfde hij steeds vaker te kiezen voor wat klopte in plaats van voor wat perfect moest zijn. Zijn energie keerde terug.

💡 Als je vandaag één innerlijk wigje een klein stukje zou verschuiven – één zin, één reflex – welk verschil zou dat op je dag maken?

Conclusie: wat jou tegenhoudt, mag wegvallen

Je hoeft niets toe te voegen om in beweging te komen. Wat nodig is, is het loslaten van wat jou tegenhoudt. De kleinste wigjes – overtuigingen, patronen, gedachten – kunnen de grootste kracht blokkeren. Zodra je ze herkent en durft los te laten, begint er iets te stromen. Niet van buiten naar binnen, maar van binnen naar buiten.

Je verleden mag blijven bestaan, zonder dat het nog bepaalt hoeveel kracht jij nu mag leven.

Je bent niet op weg naar kracht – je bent op weg naar het vertrouwen dat je haar mag leven. Je relaties mogen meegroeien met wie jij werkelijk bent. En jouw lijf mag leren dat het veilig is om meer ruimte in te nemen.

Vrijheid begint niet bij méér doen, maar bij minder vasthouden.  

Begin met loslaten, stap voor stap →

Groeien is geen sprint. Het is een reeks kleine, eerlijke bewegingen in de richting van wie je al bent.

Ontdek meer...

Hier zijn enkele andere artikelen die je verder kunnen begeleiden op je reis van cynisme naar hoop en vertrouwen:

• Loslaten van Verwachtingen: Ouderlijke Wijsheid
  Ontdek hoe je je los kunt maken van opgelegde verwachtingen en meer vrijheid kunt ervaren in je relaties en persoonlijke groei.
• Ontketen Je Talent en Laat Jezelf Schitteren
  Ontdek hoe je je cynisme kunt loslaten en je focus kunt verleggen naar het benutten van je talenten en mogelijkheden.

Veelgestelde vragen over innerlijke kracht en het wigje

Hoe herken ik mijn innerlijke wigje in het dagelijks leven? Let op de momenten waarop je kleiner doet dan je bent: je slikt een idee in, je houdt je in, je schuift iets uit. Vaak gaat dit samen met signalen in je lijf, zoals een dichtgeknepen keel, een strakkere ademhaling of spanning in je buik.

Wat kan ik doen als ik steeds terugval in oude overtuigingen? Zie elke terugval niet als mislukking, maar als herinnering aan hoe lang dit patroon je heeft beschermd. Noem de overtuiging hardop, voel wat er in je lichaam gebeurt, en kies één kleine andere beweging – bijvoorbeeld wél één zin zeggen in plaats van alles inslikken.

Waarom voelt het loslaten van een patroon soms als verraad aan mijn verleden?
Omdat veel patronen ooit zijn ontstaan uit loyaliteit aan je gezin, cultuur of omgeving. Loslaten kan voelen alsof je hen afwijst, terwijl je in werkelijkheid ruimte maakt om trouw te zijn aan wie jij nu bent.

Hoe verander ik patronen in mijn relaties zonder de ander te verwijten? Begin bij jezelf: benoem eerlijk wat jij anders wilt doen en wat je daarbij voelt, zonder de ander als oorzaak aan te wijzen. Als jij een andere beweging maakt – bijvoorbeeld vaker je grens of behoefte uitspreekt – verandert de dynamiek meestal vanzelf mee.

Hoe kan ik groeien zonder mezelf te overvragen of in een grote verandering te duwen? Kies voor één graad draaien in plaats van voor een radicale ommezwaai: één gesprek, één grens, één eerlijkere keuze. Zo kan je systeem wennen, blijft het veilig genoeg en groeit je vertrouwen stap voor stap mee.

Wekelijks een helder moment van rust en richting

Ontvang wekelijks inspiratie over loslaten, innerlijke vrijheid en persoonlijke groei — rustig, zuiver en rechtstreeks in je mailbox. Afmelden kan op elk moment

Groet,

Gerrit