In wiens handen
In wiens handen?
Afgelopen week stuitte ik ook weer op een prachtig verhaal.
Het verhaal gaat over een heilige man.
Deze heilige woonde in een dorp hoog in de bergen.
Hij stond erom bekend dat hij altijd de juiste antwoorden wist.
Een aantal jongemannen uit het dorp wilde echter het tegendeel bewijzen.
Ze stelden zichzelf als doel: hoe kunnen we de heilige een vraag stellen waar hij niet het juiste antwoord op heeft.
Een van jongens bedacht een geschikte situatie.
Hij zei: "Ik neem een jong vogeltje in mijn gesloten handen.”
De heilige kan dan niet zien wat ik in mijn handen heb.
Ik vraag de heilige wat ik verstopt houd.
Als de heilige zegt: een vogel, dan vraag ik of het vogeltje leeft of dood is.
Als hij zegt ‘levend’, dan knijp ik het vogeltje dood.
En heeft de heilige ongelijk.”
Met het vogeltje verborgen in de handen gingen de jongemannen naar de heilige toe.
Ze vroegen de heilige : “is het waar dat u altijd de juiste antwoorden op vragen weet?”
“Ja”, zei de heilige.
De jongen zei: “wat hou ik in mijn handen?”
De heilige antwoordde: “een vogel.”
De jongens waren verrast.
De jongen zei: “is het vogeltje dood of levend?”
De heilige reageerde: “dat is een vraag die ik niet kan beantwoorden.”
De jongen herhaalde zijn vraag: “is het vogeltje dood of levend?”
“Nee, nee” zei de heilige. “Deze vraag kan ik niet beantwoorden.”
Maar de jongen hield vol.
Hij vroeg nogmaals.
De heilige werd stil en keek de jongen aan.
En zei: “Jongen, de keuze ligt in jouw eigen handen.“
Een prachtige metafoor voor ons eigen leven.
Want…
Is het niet zo dat de keuzes die we maken ook in onze eigen handen liggen?
Groet,
Gerrit