Vluchten voor wat je voelt lijkt veilig — tot je ziet wat het echt doet

Vluchtgedrag lijkt een manier om spanning of emoties te vermijden, maar het vergroot juist de onrust. Door te blijven bij wat je voelt, ontstaat ruimte voor rust, vertrouwen en vrijheid. Loslaten betekent niet vechten, maar zacht aanwezig blijven bij jezelf.

Drie vragen om even bij stil te staan

• Waar in je lichaam merk je dat je weg wilt uit een situatie? → Vaak voel je dit als druk op je borst of spanning in je buik.

• Welke gedachte versterkt jouw neiging om te vluchten? → Vaak een overtuiging als “ik kan dit niet aan” of “dit wordt te zwaar”.

• Welke kleine keuze kun je vandaag maken om iets langer aanwezig te blijven? → Bijvoorbeeld vijf minuten zitten met je gevoel voordat je afleiding zoekt.

Waarom Vluchtgedrag Geen Oplossing Biedt

Vluchtgedrag is een veelvoorkomende reactie op spanning, innerlijke onrust of onverwerkte emoties. Vaak vinden we tijdelijk houvast in afleiding – werk, eten, scrollen, plannen, dagdromen. Alles wat ons maar even weghaalt bij wat wringt vanbinnen.

Maar wat als die strategie ons juist gevangen houdt? Wat als vluchten ons weghoudt van wat gezien en gevoeld wil worden – en daarmee van werkelijke rust? Hier ligt de paradox: we zoeken veiligheid in vermijden, maar verliezen daardoor de echte rust waar we naar verlangen.

💡 Welke situaties of emoties ben jij geneigd te vermijden – en wat zou het van je vragen om ze echt onder ogen te zien?

Vluchtgedrag en oude patronen die je nog steeds sturen

Wat we vandaag vermijden, heeft vaak zijn wortels in gisteren. Veel vluchtgedrag is niet ‘nieuw’, maar oud gedrag dat ooit bescherming bood. Misschien was je vroeger stil omdat je niet gehoord werd. Misschien trok je je terug omdat nabijheid te pijnlijk was. Wat toen helpend was, werkt nu beperkend.

Voorbeeld uit het dagelijks leven: iemand die vroeger gepest werd, heeft geleerd zich onzichtbaar te maken. Op het werk houdt diegene zich nu gedeisd tijdens vergaderingen. Dat voelt veilig – maar het belemmert groei en verbinding.

Door dit te herkennen, ontstaat mildheid. Je hoeft je niet te schamen voor je patroon. Je mag het begrijpen, bedanken… en loslaten.

💡 Welk oud patroon beschermde je ooit – maar belemmert je nu?

Kleine stappen om vluchtgedrag te doorbreken

Soms denken we dat we abrupt moeten stoppen met alles wat voelt als vluchten. Maar loslaten vraagt geen rigide wilskracht – het vraagt zachte heroriëntatie. Je hoeft niet radicaal anders. Je mag anders omgaan met jezelf.

Misschien kun je vandaag 5 minuten blijven zitten in plaats van meteen iets aanzetten. Misschien kun je bij onrust even ademen voordat je afgeleid raakt. Dat is al beweging. Niet weg – maar naar binnen.

Dagelijks voorbeeld: na een lange werkdag wil je meteen de televisie aanzetten om niet te hoeven voelen hoe leeg je je eigenlijk voelt. Door eerst 5 minuten stil te zitten, ervaar je dat de leegte dragelijk is – en vaak minder zwaar dan gedacht.

💡 Waar zou jij jezelf vandaag kunnen toestaan om iets langer aanwezig te blijven, in plaats van te vluchten?

Waarom blijven sterker is dan vluchten

Wat we vermijden, wordt vaak groter. Wat we aankijken, wordt menselijk. Aanwezig zijn bij wat je voelt – ook als het ongemakkelijk is – maakt dat je niet langer overweldigd wordt. Je ziet: ik bén dit niet, ik voel dit alleen.

Juist in aanwezigheid ligt kracht. Niet de kracht van forceren, maar van vertrouwen. De kracht die zegt: ik hoef nergens heen. Ik blijf. Ik voel. Ik ben oké, ook hiermee.

Voorbeeld: stel dat je telkens discussies uit de weg gaat met je partner omdat je bang bent voor ruzie. Door één keer het gesprek wél te voeren, ontdek je dat de spanning afneemt in plaats van groeit.

💡 Wat zou er gebeuren als je jezelf toestaat te blijven, precies waar het nu ongemakkelijk voelt?

“Vluchten lijkt een weg naar rust, maar het maakt de onrust juist groter.”

Wat vluchtgedrag écht verhult

Onder vluchtgedrag schuilt zelden luiheid of onwil. Wat we vermijden is vaak dieper: angst, afwijzing, schaamte, rouw, of oude patronen van zelfverwerping. Vluchten is dan niet ‘het probleem’, maar een poging tot bescherming.

Maar bescherming kan verstarring worden. En verstarring blokkeert leven. De eerste stap is dus niet vechten tegen het vluchten, maar zien wat eronder leeft. En daar zacht bij aanwezig blijven.

Voorbeeld: iemand stort zich volledig op werk, niet omdat hij zo ambitieus is, maar omdat stilte hem confronteert met een gevoel van tekortschieten. Door dit te herkennen, ontstaat ruimte. Niet om ineens alles anders te doen – maar om te kiezen.

💡 Wat zou er gebeuren als je het signaal achter jouw vluchtgedrag serieus neemt – zonder oordeel?

De rol van schaamte en zelfkritiek in vluchtgedrag

Veel mensen ervaren niet alleen angst, maar ook schaamte of harde zelfkritiek rondom hun vluchtgedrag. Gedachten als “ik ben zwak omdat ik dit niet kan” of “ik zou sterker moeten zijn” versterken juist de neiging om te vermijden. Het patroon wordt dan dubbel belast: je vlucht niet alleen voor de oorspronkelijke emotie, maar ook voor de schaamte erover.

De beweging naar bevrijding begint met mildheid: erkennen dat je dit doet om jezelf te beschermen. Zodra je jezelf niet langer veroordeelt, ontstaat ruimte om het patroon liefdevol los te laten.

"Van mijn hoofd naar mijn lijf — eindelijk voelen wat er echt zat. Een echte eye-opener." — Esther, consultant

Loslaten van vluchtgedrag: ruimte maken voor iets nieuws

Loslaten betekent niet forceren. Het betekent toelaten wat zich aandient, zodat je niet langer hoeft te vluchten. Loslaten vraagt erkenning – niet analyse. Voelen – niet oplossen. En bovenal: bereidheid om te blijven, daar waar het spannend voelt.

Voorbeeld: iemand die steeds naar eten grijpt bij spanning, merkt dat er onder die drang een overtuiging ligt: “Ik kan het niet alleen aan.” Door dit te erkennen en steun te zoeken bij een vriend(in), ontstaat een ander pad. Niet omdat het makkelijk is, maar omdat er ruimte vrijkomt.

💡 Welk patroon zou je kunnen loslaten als je jezelf niet langer hoefde te beschermen tegen pijn?

Lees in Loslaten van de kernoorzaak: Bereik innerlijke rust hoe je diepgewortelde oorzaken van stress en onrust kunt loslaten en daarmee innerlijke vrede kunt bereiken.

Van vermijden naar verlangen: vluchtgedrag omzetten in kracht

De weg uit vluchtgedrag is geen rechte lijn. Het is een innerlijk pad waarin je leert blijven – bij jezelf, je gevoelens, je waarheid. Dat vraagt moed. Maar het levert rust op.

Achter elk vluchtpatroon schuilt een verlangen: naar rust, erkenning, liefde of vrijheid. Wanneer je dit verlangen erkent, verandert je relatie met jezelf. Je ontdekt dat je niet vlucht voor de pijn, maar naar iets waar je naar verlangt.

Herkenbaar voorbeeld: iemand grijpt telkens naar zijn telefoon zodra er ongemak ontstaat. Het scrollen lijkt een vlucht, maar eigenlijk zoekt diegene verbondenheid. Door het verlangen naar echte verbinding te zien, wordt duidelijk waarom digitale afleiding zo verleidelijk voelt – en hoe het verlangen op een gezondere manier vervuld kan worden.

Door te verbinden in plaats van te vermijden:

• Ontstaat helderheid over wat er écht speelt.
• Groeit zelfvertrouwen omdat je jezelf niet meer afwijst.
• Ervaar je vrijheid omdat je niet langer gevangen zit in vermijding.

💡 Wat zou het je opleveren als je niet meer hoefde te vluchten – maar kon vertrouwen op je draagkracht?

Eén keer per week een blog die niet vraagt om actie, maar je wél iets laat zien.

De vrijheid vinden door vluchtgedrag los te laten

Door het patroon van vluchten los te laten, komt er ruimte vrij. Ruimte om te ademen. Om aanwezig te zijn. Om keuzes te maken die wél kloppen. Niet vanuit angst, maar vanuit waarheid.

Die ruimte voelt misschien eerst onwennig of leeg. Maar het is de bedding waarin iets nieuws mag groeien: rust, ontspanning, verbinding.

💡 Wat zou er in jouw leven kunnen ontstaan als je niet langer hoefde weg te gaan van wat je voelt?

“Blijven bij wat je voelt opent deuren die vluchten altijd gesloten houdt.”

Conclusie: Vluchtgedrag loslaten en vrijheid vinden

Vluchten lijkt soms veilig, maar houdt ons gevangen. De werkelijke bevrijding ligt in het durven voelen wat we liever ontwijken – en daar stap voor stap in aanwezig zijn. Door los te laten wat we gebruiken om te vluchten, openen we de deur naar een leven dat rust geeft in plaats van afleiding.

Dit is precies waar loslaten over gaat: niet vechten of vermijden, maar ruimte maken voor rust en vertrouwen. Dat pad kun je leren en verdiepen – stap voor stap.

💡 Wat houd jij nog vast – en wat mag je vandaag zacht beginnen los te laten?

Vrijheid begint niet bij méér doen, maar bij minder vasthouden.  

Begin met loslaten, stap voor stap →

“Je hoeft niet te vluchten voor wat je voelt – je mag blijven bij wat je bent. In die aanwezigheid ligt de werkelijke bevrijding.”

Ontdek meer...

Hier zijn enkele andere artikelen die je verder kunnen begeleiden op je reis naar liefde, harmonie en innerlijke rust:

• Beperkende aannames loslaten: Open de deur naar vrijheid
  Leer hoe je beperkende aannames kunt loslaten om ruimte te maken voor meer liefde, compassie en groei.
• Loslaten van perfectionisme: Een bevrijdend pad naar rust
  Leer hoe perfectionisme je innerlijke rust kan verstoren en hoe loslaten je kan helpen om harmonie en vrijheid te ervaren.
• Zelfcompassie en loslaten: De sleutel tot persoonlijke groei
  Ontdek hoe zelfcompassie je helpt om los te laten en ruimte te maken voor liefde, begrip en persoonlijke ontwikkeling.

Veelgestelde vragen over vluchtgedrag en loslaten

Waarom voelt vluchten vaak als de makkelijkste weg? Omdat je brein direct opluchting zoekt bij spanning. Afleiding geeft een korte onderbreking van ongemak, maar pakt de onderliggende emotie niet aan.

Wat is het verschil tussen gezonde afleiding en vluchtgedrag? Gezonde afleiding geeft herstel en ontspanning (wandelen, sporten, muziek). Vluchtgedrag dempt emoties structureel en laat spanning terugkomen zodra de afleiding stopt.

Hoe herken ik dat ik vlucht voor gevoelens? Je merkt het vaak aan herhaling en dwangmatigheid: steeds grijpen naar je telefoon, eten of werk zodra ongemak opkomt. Het patroon voelt als een “moeten” in plaats van een vrije keuze.

Kan ik ooit helemaal stoppen met vluchtgedrag? Het doel is niet “nooit meer vluchten”, maar leren aanwezig te blijven bij wat er speelt. Door bewustzijn en loslaten wordt de behoefte om te vluchten steeds kleiner.

Wat levert het op als ik mijn vluchtgedrag loslaat? Innerlijke rust, meer zelfvertrouwen en vrijheid om keuzes te maken die kloppen. Je ontdekt dat je niet hoeft te vluchten voor gevoelens – je kunt ze dragen en erdoor groeien.

Wekelijks een helder moment van rust en richting

Ontvang wekelijks inspiratie over loslaten, innerlijke vrijheid en persoonlijke groei — rustig, zuiver en rechtstreeks in je mailbox. Afmelden kan op elk moment

Groet,

Gerrit