De rem eraf

Ik erger mij.

Zit met kromme tenen in de boot.

Ik had mij verheugd op een lekker ochtendje roeien.

Het zonnetje schijnt lekker.

Er is weinig tot geen wind.

Dat zijn omstandigheden waar elke roeier blij van wordt.

Maar wij op dit moment niet.

We balen.

We missen duidelijke instructies van de stuurman.

Daardoor is er te weinig afstemming in onze roeibewegingen.

We kunnen beter.

Maar voelen ons geremd.

Hoe herkenbaar is dit niet in ons dagelijks leven, vraag ik mijzelf in de boot af?

Dat wij onszelf geen duidelijke instructies geven.

Of sterker nog…

Zelf niet eens aan het roer staan!

Maar onbewuste aannames in onszelf of verwachtingen tot stuurman/vrouw gepromoveerd hebben.

Dan wordt het tijd om het roer om te gooien.

En weer stuurman/vrouw van je leven te worden.

Groet,

Gerrit